રાષ્ટ્ર કાજે જવાનો, જીવનની જંગ હારી ગયાં,
માયાથી માતૃભૂમિને પ્રાણ ન્યોછાવર કરી ગયાં.
શત્રુઓને કરી રાખ, નિજ આહુતિ આપી ગયાં,
દેશના સ્વાભિમાન ખાતર એ શ્વાસ સોંપી ગયાં.
કિસ્સાઓ સૌ કૌવત ભર્યા, દેશપ્રેમ વર્ણવી ગયાં,
ત્યજી નિજ સર્વસ્વ દેશ કાજે જીવન જીવી ગયાં.
ન જોઈ સ્વાર્થ પોતાનું, માટીનું ઋણ ચૂકવી ગયાં,
ખરા અર્થે વિરલા સૌને રાષ્ટ્ર ભક્તિ શીખવી ગયાં.
લડતાં-લડતાં હસતા મુખે શહાદતને વ્હોરી ગયા,
કહે “મૃગી” આજે સૌના દિલમાં અમર થઈ ગયાં.
રાધિકા કાતડ “મૃગી”
